kebab wassen

Een lange rit van een paar uur diep de thaise jungle in over terrein wat de thai, wegen noemen maar totaal geen enkele eigenschappen van een weg bezitten. Femke werd ondertussen bang gemaakt door de chauffeur over koningscobras maar maakte het al snel goed door aan de kant van de weg te stoppen zodat we lychee konden plukken, een heerlijke vrucht die hier overal aan de boom hangt. Aangekomen in een kamp achter een dorpje werden we begroet door olifanten en hun begeleiders. Dit is een opvangcentrum voor olifanten die gered zijn uit de steden waar ze vaak mishandeld worden voor toerisme en gewonde olifanten. De mensen die ze opvangen zijn een speciaal bergvolk dat hier speciaal toestemming van de regering voor krijgt. We kregen wat info over de olifanten en ook commandos te leren. Daarna mochten we de olifanten banenen en bladeren voeren en kreeg elk duo een olifant toegewezen. We waren met ongeveer tien man dus een vrij select groepje. Omdat ik zo lang ben.....??? Kregen femke en ik de grootste olifant toegewezen. Kaboh oftewel kebab voor ons. Nadat we even hadden geknuffeld moesten we de olifanten in de rivier wassen. Niet om ze schoon te maken want van dat gore water door al die uitwerpselen worden ze er alleen maar smeriger van, maar meer om ze af te koelen. Gelukkig hadden we wat bescherming van de jungle en was het hier niet zo achtelijk warm. Na het wassen was het tijd om eropcte rijden. Je ka via de voorpoot op de olifant klimmen. Hij/zij tilt haar poot een beetje op, en geloof het of niet maar de poot die in de lucht hangt is sterk genoeg om je hele gewicht te dragen en je zelfs af te zetten omhoog. De andere manier is het zitten op de slurf en de olifant tilt je zonder moeite op. Ook van de olifant afkomen is een stuk ggemakkelijker dan je zou denken.
We hebben een stuk door de jungle en door de rivier gelopen. De olifanten zinn wat stout want als ze eten zien zijn ze meteen afgeleidt. Ze breken ook hele bomen af en sleuren die achteloos met zich mee de jungle in. Het zijn echt levende tanks. We vonden het wel een beetje zielig omdat het pad soms o tzettend stijl was en erg lastig voor de olifanten om te lopen. Het maakte het wel wat jammer en gaf een beetje een nare nasmaak. Het was wel erg leuk maar hoeft niet snel weer voor ons. Bovendien op het hoofd zitten van een olifant is erg instabiel en zit niet zo heel erg lekker.
Er was ook een babyolifant bij die met alle liefde de tafel afruimde na de lunch!! De slurf raasde over de tafel en alles was zo olverdwenen.
Een extra bijzondere ervaring kwam daarna toen het opeens begon te onweren. Olifanten zijn hier erg bang voor en begonnen een enorm lawaai temaken. Ze beschermden de kleine door hem in het midden het houden en hard te trompetteren. Gelukkig duwde het niet al te lang en toen ze waren bijgekomen hebben we met ze gezwommen en leuke fotos gemaakt in allerlei rare posities op de olifanten.
Gave ervaring en erg moe savonds teruggekomen.
De volgende dag was onze laatste in chiang mai en hebben we opnieuw eenscooter gehuurd om naar een tijger dierentuin te gaan. Helaas hebben we die niet kunnen vinden maar hebben we wel een leuke roadtrip gemaakt door de omgeving. De scooters hier kunnen achtelijk hard dus als het rustig is op de snelweg kan je wat meer vaart makrn. NNatuurlijk zijn we wel erg voorzichtig geweest. Zeker ook omdat de thai rijden als een stel malloten met een alcoholverslaving. Echt verkeersregels zijn er niet en stoplichten dienen als straat decoratie.
Uiteindelijk zijn we de stad weer ingegaan, hebben we alsnog een trei kaartje kunnen regelen en hebben we heerlijk smoothies gedronken en de meest lekkere mango ter wereld gegeten. Ik heb nooit geweten dat mangos zo lekker konden smaken. Ook hebben we echte zoete ananas gegeten, iets wat voor mij ook ook vrij nieuw was.
Chiang mai is een hele leuke stad, veel leuker dan bangkok en absoluut genoeg te doen!