tja, zo gaat dat hier

Met smoothies in onze handen kwamen we aan op het vliegveld van siem reap. Het is een zeer klein vliegveld met 1 landingsbaan. Echter konden we de incheckbalie niet vinden. Het bleek dat onze incheckbalie in een hoekje stond met pen op karton geschreven. Het vliegveld is het drukste plekje van de hele stad dus we moesten een weg banen door de hele gezinnen met hysterische chinezen. (die als je oplet de meest vreemde dingen doen) Inchecken was geen probleem en we zouden misschien eerder vertrekken omdat we toch niet vol zaten. Tja zo gaat dat hier. Nadat we alle poortjes hadden gehad bleek ons vliegtuig een uur vertraagd te zijn. Tja zo gaat dat hier ook.
Het was nog wel even informeren of we onze aansluiting niet zouden missen aangezien we moesten overstappen en onze bagage zou worden overgezet. Dit zou allemaal geen probleem moeten zijn.
Uiteindelijk in het vliegtuigje zaten we met maar 10 man dus ruimte genoeg voor iedereen. We vroegen ons natuurlijk af of de stewardessen de hele safety procedure zouden doen met drie man voor die tien toeristen. Gelukkig heeft lao air daar wat op gevonden.
Alleen de riem werd voorgedaan. Zuurstofmaskers hebben we niet en de stoelzitting dient als hulpdrijfmiddel in het water dus een reddingsvest was overbodig. Nogmaals: tja zo gaat dat hier.