een dagje apart

De laatste dag in taipei zijn we beide een andere kant opgegaan.
Femke vertok naar jiufen, een klein dorpje in het noorden. Na een lange busrit die veel moeite kostte om te vinden kwam ze in het bergdorpje aan. Het is een prachtig dorpje met veel smalle straatjes met allerlei winkels. Ze heeft hier de hele ochtend doorgelopen en een typisch taiwanees dorpje gezien. Zeker de moeite waard en een echte aanrader.
Ik ben gaan wandelen in de bergen op een uur van taipei. Zowel femke als ikhadden last van de hitte. Het was 31graden met een hoge luchtvochtigheid. Mijn wandeling begon met een uur stenen trappen lopen wat in dit weer niet ideaal was. Vervolgens echt klauteren over rotsen en met behulp van touwen en metalen ladders die soms wel 10-15m verticaal liepen, was het zwaarder dan ik had verwacht. De berg had twee toppen en over een ware richel was de oversteek naar de andere top. Het weer was gelukkig stabiel waardoor het niet erg onveilig was. Met regen en wind is het geen aa gename wandeling.
Vervelend is dat de route slecht staan aangegeven ( ook in de lonely planet) waardoor ik er halverwege a hterkwam dat de wandeling geen ronde is. Ik eindigde dus ergens anders dan ik was begonnen. Gelukkig kwam ik halverwege een groepctaiwanese jongeren tegen en ik ben met hun verder opgetrokken wat erg gezellig was.
Het weer in taiwan is erg veradelijk. Het ziet er bijna altijd dreigend uit maar regenen doet het zelden. Echter als het regent, stort het.
Femke had het vandaag droog maar mijn groep was nog geen vijf minuten beneden en het begon werkelijk te hozen. De groep had me belooft terug te brengen naar de bushalte, dus ik bleef bij hun wat schuilen. Het bleek dat ze met de scooter waren gekomen en na een tijd hadden ze alle scooters naar onze plaats gebracht. Ik kreeg een poncho en voordat ik het wist reden we met 8 scooters in de zeikregen door de bergen. Uiteindelijk ben ik veilig afgezet bij de bus en zag ik femke twee uur later in het hostel.
Savonds waren we te moe om echt te zoeken naar eten dus we zujn bij het eerste restaurant gestopt dat er redelijk uitzag.
Er was geen engels menu en er was 1serveerster dat een beetje engels sprak dus we zeiden op ongeveer alles wat ze voorstelde ja. Het was maar afwachten wat we zouden krijgen, maar het was heerlijk. We hebben top japans gegeten in een chinees restaurant. Dat is taipei! Net als het Italiaans restaurant waar we eerder waren. Femke had spagetti besteld en het eerste wat ze vroegen was hoe femke haar noedels wilde. Hoe internationaal je ook wilt eten, uiteindelijk eet je gewoon chinees. Het maakte ons niet uit wantdmen was erg vriendelijk en het eten was heerlijk.