the caitlins and the routeburn, deel2

De routeburn begon in een bos en liep gestaag omhoog. Met een extra detour kwam ik halverwege ee middag aan bij de eerste overnachtingsplaats. Een grote blokhut met een paar gaspitten, stapelbedden en een wc. Hier slaap je met ongeveer 40man dus oordoppen zijn snachts nodig voor ht gesnurk. Je ontmoet en babbelt altijd wel met de mensen en wisselt ervaringen en tips uit. Zo hoorde ik dat ik mijn tas moest achterlatenvbij de siee trip van dag twee omdat die erg zwaar was.
Echt goed slapen doe je niet dus om 7u was ik al ingepakt en klaar voor dag twee die erg pittig was. Na een uur kwam je boven de boomgrens en liep je door grote ppen vlaktes met s hitterend uitzicht. De side trip van een uur naar de tpp van harris saddle was het zeker waard. Besneeuwde bergtoppen om je heen terwijl je een lekkere pastasalade eet is toch heerlijk!!!
Onderweg praat je met wat mensen die je tegenkomt en diep in de middag kwam ik na een afdaling bij de tweede hut naast een meer. Die avond was er een bijeenkomst waar de ranger vertelde over het gebied en de plaag die possum heet. Ook twee studentes uit brisbane gesproken en leer je wat over hun cultuurt.savonds kijk je hoe de zon wegzakt achter de bergen en je discussieert over politiek met een amerikaan met een pornosnor uit kentucky die sociologie heeft gestudeerd maar naar los angeles is erhuist om muzikant te worden maar een bartender is geworden....... ehm had ik al gezegd dat alleen rare types dit soort wandelingen doen. Misschien dat daarom iedereen met elkaar kan babbelen. Zegt dat ook iets ovrr mij..?

Maargoed, de derde dag was erg lang en het eten raakte op maar smiddags op tijd bij het rendez-vouz punt en femke ook dus koneen we onsopmaken voor de milford track.